* δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Αναζήτηση"
Κυκλοφόρησε ευρέως (και πολλοί από εσάς μπορεί να το έχετε λάβει στο email σας) ένα κείμενο (http://www.syllogosdelmouzos.gr/012/elgl12.pdf) το οποίο υπογράφεται από μία «δασκάλα» (όπως θα δείτε τα εισαγωγικά είναι αναγκαία) , την κ. Μαρία Χρυσού, στο οποίο κατηγορεί το νέο σχολικό βιβλίο γραμματικής της Ε και Στ δημοτικού, υπό το γενικό σκεπτικό πως το υπουργείο στα πλαίσια …ανθελληνισμού του μαθήματος της νέας ελληνικής γλώσσας αποφάσισε να κόψει μερικά γράμματα από αυτή (δύο φωνήεντα και δυο σύμφωνα και όλους τους διφθόγγους κατά τα φαινόμενα) ενώ επίσης ο …εμπλουτισμός με νέα σύμφωνα (μπ, γκ) και φωνήεντα (ου) επίσης είναι …ανθελληνικός διότι μερικοί άνθρωποι κατά τα φαινόμενα δεν ευχαριστιούνται με τίποτε. Βγάζεις γράμματα; Στην πυρά. Βάζεις γράμματα; Ντροπή και αίσχος. Στην συνέχεια αναπαράγονται διάφοροι λίγο ή πολύ μύθοι οι οποίοι μπορεί να φαίνονται «λογικοί» στο μάτι του άσχετου ή/και ελαφρά ασχολούμενου με την πολιτική ή την γλώσσα αλλά δεν παύουν να είναι ψεύδη και ανοησίες. Το παρόν «γλωσσικό» ζήτημα (που όπως θα δούμε παρακάτω είναι μή ζήτημα) γίνεται … «εθνική εξολόθρευση», το μονοτονικό σύστημα έφερε την ….δυσλεξία, τα ελληνικά γράμματα είναι νότες, αριθμοί, ίσως και μαγικές συνταγές, η γλώσσα μας είναι η αρχαιότερη (και πιθανόν η ...μεγαλύτερη, μακρύτερη κτλ κτλ) στο γνωστό σύμπαν . Πριν πάμε παραπέρα δεν μπορώ να μην παρατηρήσω πως για τον Έλληνα (δεν θα έλεγα μέσο Έλληνα καθώς αισιοδοξώ πως οι κατέχοντες την πετριά μειώνονται) της μόνιμης μανίας καταδίωξης, συνεχούς κομπλεξισμού και μιζέριας, η γλώσσα είναι σαν την αθάνατη ελληνίδα μάνα. Η καλύτερη, πιο όμορφη, πιο γλυκιά και πιο σωστή μαμά είναι η μαμά του. Και οι πιο φανατικοί της ανωτέρω άποψης είναι αυτοί που δεν ξέρουν ούτε να μιλάνε καλά τη γλώσσα ούτε να την γράφουνε και το λεξιλόγιό τους περιορίζεται σε περίπου 500 λέξεις.
Τι έγινε τελικά;
Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιο θέμα που να είναι περισσότερο μη-θέμα από το παρόν. Αν δούμε το επίμαχο βιβλίο (http://3dim-megar.att.sch.gr/gramm-e-st/index.html) στην επίμαχη Ενότητα 3, λέγεται καθαρά πως ασχολείται-παρουσιάζει τον προφορικό λόγο. Στον προφορικό λοιπόν λόγο δεν υπάρχει ορθογραφία και η επίσημη ελληνική γλώσσα έχει σχετικά φτωχή προσωδία. Τα γράμματα -πολύ- παλαιότερα σήμαιναν και διαφορετική ποιότητα εκφοράς του σχετικού ήχου (ο οποίος ονομάζεται φθόγγος ή φώνημα). Εκεί χρειαζόντουσαν οι πολλοί τόνοι (πνεύματα, ψιλές, δασείες, περισπωμένες κτλ) που έδειχναν πως «θα έπρεπε» να προφέρεται μια λέξη, κάτι σχετικά αστείο μια και η προσωδία αυτή είχε ήδη χαθεί. Πχ το γράμμα «η» προέρχεται από δύο κολλητά «ι». Το «υ» ακουγόταν περίπου σαν κοφτό «ου», το «ω» σαν «οο» (αν θυμάμαι καλά), οι δίφθογγοι διαβάζονταν γράμμα γράμμα (το «ει» ακουγόταν πιθανόν σαν «εϊ») κτλ. Τέλος πάντων η επιστήμη της γλωσσολογίας που έχει σαν σχετικό θέμα την μελέτη του προφορικού λόγου έχει καθιερώσει σύμβολα που τον περιγράφουν (αναρωτιέμαι αν υπάρχει και το τοπικό «λι» και «νι») έτσι ώστε αν κάποιος δεν ξέρει μια λέξη που δει γραμμένη να πάρει το λεξικό και να μάθει να την προφέρει σωστά. Η κάποια διαφοροποίηση στον τρόπο εκφοράς του λόγου έχει μείνει μόνο σε κάποιες ντοπιολαλιές (πχ κρητικά, κυπριακά, επτανησιακά ιδιώματα) αλλά όχι στην επίσημη γλώσσα όπως την μιλάμε γενικώς όλοι.
Τι λέει λοιπόν το βιβλίο;
«Στον προφορικό λόγο, που είναι η βασική μορφή της γλώσσας, χρησιμοποιούμε τους φθόγγους, δηλαδή διαφορετικούς μεταξύ τους ήχους, που συνδυάζονται και σχηματίζουν λέξεις κάθε φορά» και σε σχετική υποσημείωση έχει όλους τους φθόγγους που χρησιμοποιούμε. Ε πόσο μυαλό χρειάζεται για να το καταλάβει κανείς; Εσείς όταν μιλάτε τα η,ι,ει,οι κτλ ακούγονται διαφορετικά; Αν όχι, τότε χρησιμοποιείτε τον ίδιο φθόγγο. Πιο πέρα κάνει αντιστοίχηση όλων των γραμμάτων στους σχετικούς φθόγγους και τέλος πάντων δείχνει πως δεν υπάρχει ζήτημα. Η «κυρία δασκάλα» αμέλησε να διαβάσει πως στον προφορικό λόγο τα φωνήεντα είναι πέντε και τα σύμφωνα δεκαοχτώ και μπέρδεψε τα φωνήματα-φθόγγους με τα γράμματα και την φωνητική απόδοση μιας λέξης (που μπορείτε πλέον να βρείτε σε πολλά λεξικά) με την ορθογραφία και την ετυμολογία! Κοινώς άλλα λόγια να αγαπιόμαστε!
Δεν μπορώ να σκεφτώ πόσο μυαλό θα είχε μια «συνάδελφος» δασκάλα (;) ώστε να μην μπορεί να καταλάβει ούτε αυτό από το βιβλίο που της δόθηκε να διδάξει και όχι μόνο αυτό αλλά να το κάνει και ζήτημα το οποίο αναπαράχθηκε και φούσκωσε πέρα από κάθε όριο σε διάφορους ιστότοπους. Κύριο χαρακτηριστικό δε των «οπαδών» του άρθρου είναι πως είτε είναι τελείως μα τελείως αμόρφωτοι είτε είναι ..συνταξιούχοι δάσκαλοι, από αυτούς φαντάζομαι που ακόμα περιμένουν την επιστροφή του πολυτονικού ή νοσταλγούν τα θαυμάσια εκπαιδευτικά συστήματα της χούντας. Μια σχετική απάντηση που δημοσιεύτηκε και υπογράφεται από 140 (!) γλωσσολόγους (https://docs.google.com/file/d/0Bw3z_tNMEH5BdnBLMmJtVnR2OEU/edit?pli=1), αλλά και ξεχωριστά από τον κ. Μπαμπινιώτη, δεν φαίνεται να πτόησε το κύμα της ανοησίας το οποίο βρήκε σχετικά ανέλπιστο σύμμαχο στο πρόσωπο του κ. Πολύδωρα (http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=467244) και της εφημερίδας «Δημοκρατία» (σχετικό άρθρο με τον πομπώδη τίτλο «Εθνική Λοβοτομή» στο οποίο η ανοησία, η κινδυνολογία και η ασχετοσύνη κραυγάζουν, στο φύλλο της 11/07/2012) οι οποίοι κατά τα φαινόμενα κατεβαίνουν στο μονοπάτι του πολέμου οπλισμένοι με την βεβαιότητα πως έχουν δίκιο γιατί έχουν δίκιο γιατί έχουν δίκιο. Αλλά τι να κάνεις, μερικοί τα έχουν μπερδέψει πολύ σε αυτή τη χώρα. Οι ιστορικοί δεν δικαιούνται να μιλάνε για ιστορία, οι γλωσσολόγοι για τη γλώσσα και οι φυσικοί για τη φυσική αν δεν πάρουν άδεια από τον Πολύδωρα ή τον επίσκοπο της γειτονιάς τους (θυμηθείτε τον επίσκοπο Πειραιώς ο οποίος κατακεραύνωσε το… μποζόνιο του Χιγκς και μάλιστα το …προκάλεσε να απαντήσει κιόλας σε ερωτήματα για να πειστείτε για του λόγου το αληθές), ο οποίος όχι μόνο δεν έχει ιδέα για τι πράγμα μιλάει αλλά συνήθως αυτά που ξέρει ή νομίζει πως ξέρει και αυτά που καταλαβαίνει ή νομίζει πως καταλαβαίνει έχουν τόση σχέση με την πραγματικότητα όσο και οι κάλτσες με την γραβάτα. Ξεχνούν οι κύριοι πως η επιστήμη ασχολείται με το να παρατηρεί και να κατασκευάζει μοντέλα που να περιγράφουν την υπάρχουσα πραγματικότητα, όχι να την αλλάζει ανάλογα με την άλφα ή βήτα συνομωσία. Το μποζόνιο του Χιγκς και η προφορική εκφορά του λόγου υπάρχουν άσχετα από τη βούληση του όποιου θιγμένου με αυτόν που περιγράφει ή μελετά το φαινόμενο.
Κάπου εδώ θα λέγαμε πως θα ήμασταν υπέρ της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών ελπίζοντας πως αμαθείς και επικίνδυνα άσχετοι με το αντικείμενο όπως η κυρία Χρυσού θα έβγαιναν επιτέλους εκτός της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ο μεγάλος φόβος μου είναι (επειδή η αμάθεια και ο κομπλεξισμός έχουν δυστυχώς γερά θεμέλια σε μέρος της ελληνικής κοινωνίας) πως οι ..αξιολογούντες και κρίνοντες θα έχουν τα μυαλά του κου Πολύδωρα οπότε είναι πιθανότερο να ξηλωθούν 140 πανεπιστημιακοί γλωσσολόγοι παρά μια ανόητη δασκάλα.
Διαβάστε:
* Οι Νεφελίμ και τα φωνήεντα. Του Χρήστου Τριανταφύλλου http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/oi-nefelim-kai-ta-fonienta-toy-xristoy-triantafylloy
* Ο Βύρων πήρε τ’ όπλο του, κρυφτείτε γλωσσολόγοι! http://sarantakos.wordpress.com/2012/07/18/polydor/
* Οι σκοταδιστές και o Μανολίτο, του Νίκου Σαραντάκου https://sarantakos.wordpress.com/2012/07/12/manolito/